Willem George Frederik Jansen werd geboren in Harlingen. Al vroeg openbaarde zich zijn aanleg als technisch tekenaar, maar het zou nog geruime tijd duren voordat hij als vrij kunstenaar aan het werk ging. In Arnhem begon Jansen met een opleiding tot smid en bankwerker op de ambachtsschool. Na zijn verhuizing naar Haarlem raakte hij bevriend met een decoratieschilder. Door hem ontdekte Jansen zijn belangstelling voor het schilderen en startte hij op de Kunstnijverheidsschool in Haarlem een opleiding tot decoratieschilder. Na zijn opleiding begon hij met plafondschilderingen in Amsterdam, en in 1896 werd hij aangesteld als hoofdontwerper bij de aardewerkfabriek ‘Rozenburg.

Na zijn huwelijk met Hildegonda Zijlstra in 1898 woonde hij tussen 1899 en 1908 in Loosduinen bij Den Haag en in Amsterdam. In Den Haag was Jansen dicht in de buurt van de plekken waar schilders als Jozef Israëls, Anton Mauve en Jacob Maris van de Haagse School een paar decennia eerder hadden gewerkt. Het was vooral Jacob Maris die hij bewonderde, wat te zien is in de vlotte, herkenbare, impressionistische penseelvoering van Jansen en zijn liefde voor het puur Hollandse landschap. Maar behalve de landschappen met molens en stadsgezichten die Maris veel maakte schilderde Jansen ook zee- en strandgezichten, intieme boerenerven, riviergezichten onder hoge luchten, weidelandschappen en stille heidelandschappen met schapen. Hij werd alom geprezen om zijn sterk ontwikkeld gevoel voor kleurnuances, vooral in gekleurde witten, groenen en grijzen.