Martineau was huis- en decoratieschilder voordat hij zich geheel aan de vrije schilderkunst wijdde. Hij schilderde vitale, heftige figuren in een sterk emotionele stijl met dramatisch kwastwerk en vormen die grenzen aan het karikaturale. Zijn thematiek richt zich de laatste jaren vooral op dramatische situaties tussen mensen en op tegenstellingen: man-vrouw, liefde-haat, huilen-lachen, leven-dood, die de tragiek van het leven vormen. Martineau toont zich daarmee een scherpzinnig waarnemer van de werkelijkheid, die hij op humorvolle, haast absurde wijze in beeld brengt.