Jan Toorop (1858-1928) was een Nederlands kunstenaar, geboren in Java, die bekend werd om zijn symbolistische en jugendstilwerken. Na zijn studie in Amsterdam en Brussel ontwikkelde hij een veelzijdige stijl, variërend van impressionisme tot pointillisme en uiteindelijk symbolisme. Zijn meesterwerken, zoals De Drie Bruiden (1893) en het Delftsche Slaolie-affiche (1894), combineren decoratieve lijnen met mystieke en religieuze thema’s. Na zijn bekering tot het katholicisme in 1905 richtte hij zich vooral op religieuze kunst. Toorop had grote invloed op de Nederlandse kunst en zijn werk is te zien in toonaangevende musea.
Jan Toorop excelleerde in studies en tekeningen, die vaak de basis vormden voor zijn schilderijen en grafische werken. Zijn tekeningen tonen zijn meesterlijke beheersing van lijnvoering, detaillering en compositie. Vaak gebruikte hij potlood, houtskool of pen om onderwerpen zoals menselijke figuren, portretten en symbolische scènes vast te leggen. Deze studies, waaronder dit werk, geven inzicht in zijn creatieve proces.

Het bijzondere aan dit werk is dat hij in de tekening de kleuraanduidingen benoemt die hij waarschijnlijk in een later werk wilde toepassen. Het werk is linksonder gesigneerd en boven de signatuur staat 'weleerwaarde v.d. Born'. Dit is een kapelaan waar Toorop regelmatig voor schilderde. De voorstudie is een voorstelling van een vrouw en kind in het bos. Deze figuren maken het werk extra bijzonder, want hierdoor is het niet alleen een bosscène. De tekening is gemaakt met aquarel en kleurpotlood en past goed in de luministische periode van Toorop. Het luminisme draait vooral om lichteffecten en heeft overeenkomsten met het neo-impressionisme en pointillisme. Doordat lichteffecten een belangrijke rol speelde, trokken veel schilders naar het Zeeuwse Walcheren, omdat het licht daar helderder was. Onder deze schilders was ook Jan Toorop.